Μελισσόχορτο

Περιγραφή

Στη λαϊκή ιατρική μούσκευαν το μελισσόχορτο με κόκκινο κρασί για να καταπολεμήσουν το άγχος. Ο Αβικέννας, Πέρσης ιατρός και φιλόσοφος το 11ου αιώνα, έλεγε για το μελισσόχορτο “κάνει την καρδιά ευτυχισμένη” ενώ οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν από εκείνη την εποχή το μελισσόχορτο για τις πληγές και τα τσιμπήματα των σκορπιών και των φιδιών. Θεωρήθηκε ως το φυτό που εξασφαλίζει την μακροζωία και διώχνει την θλίψη.

Είναι βότανο χωνευτικό  που βοηθάει στη δυσπεψία και ανακουφίζει από ξινίλες, νευρικούς στομαχόπονους, δυσεντερία, μετεωρισμό (πρήξιμο από αέρια) και τυμπανισμό. Έχει εφιδρωτικές και σπασμολυτικές ιδιότητες και ανακουφίζει από δυσμηνόρροια, πονόδοντους, πόνους και βούισμα των αυτιών.

Ως ηρεμιστικό, λειτουργεί ευεργετικά σε νευρικές παθήσεις και συμβάλει στην αντιμετώπιση του άγχους, της κατάθλιψης, της αϋπνίας, της νευρικότητας και τους νευρικούς πονοκεφάλους.

Είναι μαλακτικό και καταπραϋντικό σε περιπτώσεις άσθματος και βρογχίτιδας. Επίσης η αντισταμινική του δράση είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική σε αλλεργίες.

Παραδοσιακά έχει χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση του στομαχικού και δωδεκαδακτυλικού έλκους, της υπέρτασης, των κολικών των νεφρών και της χολής, της δυσπεψίας και των εμέτων κατά την κύηση.

Πρόσφατες μελέτες υποστηρίζουν ότι το εκχύλισμα του φυτού ενισχύει τη μνήμη και μπορεί να είναι αποτελεσματικό κατά της αμνησίας και της νόσου Alzheimer’s.

Εξωτερικά με εντριβές ευνοεί ρευματισμούς και αρθριτικά και πληγές, ενώ εάν προσθέσουμε έγχυμα μελισσόχορτου σε λουτρό λειτουργεί ηρεμιστικά για τα νεύρα, τους πονοκεφάλους, τους σπασμούς και τη δυσμηνόρροια.